Niektórzy „mają ucho” do nauki języków i przychodzi im to z dużą łatwością. Inni mimo ogromu pracy nie są w stanie opanować obcej mowy i pisma w zakresie, o którym marzą. Dodatkowo, im człowiek starszy tym większy trud musi włożyć w naukę.

Jednym z powodów dla którego seniorzy mają większe problemy z nauczeniem się nowych słówek jest niemożność rozróżniania podobnych dźwięków.

Wszędzie tam gdzie pojawiają się ograniczenia, amerykańscy inżynierowie i naukowcy próbują odwrócić niekorzystny trend. Tak też jest w kwestii różnicowania dźwięków, którego stratę da się ich zdaniem zahamować … farmakologicznie.

W St Jude Children’s Research Hospital w Memphis przeprowadzone zostały badania na myszach. W ich mózgu, a konkretnie we wzgórzu, wraz z wiekiem rośnie poziom adenozyny. Jest to nukleozyd hamujący bodźce w ośrodkowym układzie nerwowym. To właśnie rosnące stężenia adenozyny blokują korę słuchową. Dzieje się to na zasadzie hamowania aktywności tej części mózgu oraz spadku neuroplastyczności czyli reaktywności regionu odpowiedzialnego za różnicowanie dźwięków. W młodych gryzoni, bez nadmiernej produkcji adenozyny, nie było problemów z odróżnieniem dwóch bliskich sobie tonów. Starsze myszy odczytywały dwa dźwięki jako tożsame.

Zdiagnozowano problem, włączono leczenie

Następnym krokiem było zminimalizowanie ilości neuroprzekaźnika w ścieżce sygnałów prowadzących do kory słuchowej. Za pomocą technik genetycznych i farmakologicznych naukowcy przywracali równowagę adenozyny. Myszy odzyskiwały tym samym możliwość odróżniania podobnych tonów,  rejony mózgu odpowiedzialne za integrację zmysłu słuchu były bardziej aktywne niż przed ingerencją.

Zdaniem autorów eksperymentu podobne efekty można osiągnąć u ludzi. Różnicowanie tonów pomiędzy sobą jest jednym z podstawowych warunków w nauce języków obcych. Wpływ za stężenie adenozyny miałby zatem przełożenie na łatwość komunikacji w każdej postaci, oraz na możliwość przyswojenia sobie nowych dźwięków w językach obcych.

Wsparcie dla chorych po udarach i zaburzeniami słuchu

O ile nauka nowych umiejętności jest czymś co rozwija zarówno zdolności poznawcze, jak i rozszerza perspektywy, o tyle przywracanie umiejętności dotychczas wyuczonych i naturalnych jest gwarancją funkcjonowania w ogóle. Stąd pomysł na wykorzystanie nowych wiadomości dotyczących metabolizmu układu nerwowego w rehabilitacji neurologicznej pacjentów np. po udarach.

Kolejnym, potencjalnym polem do zastosowania inhibitorów adenozyny są dorośli, którym wszczepiany jest implant ślimakowy. Mózg dorosłego jest mniej plastyczny niż u dziecka. Stąd trudniej jest przystosować się mu do analizowania nowych, niedostępnych do tej pory bodźców.

Przed zespołem z Memphis jeszcze daleka droga. Adenozyna poza wymienionymi powyżej funkcjami ma wiele innych zadań w całym organizmie. Jest między innymi transporterem energii w postaci trifosforanu (ATP), składową materiału genetycznego jako składnik RNA czy uczestniczy w reakcjach metylacji w postaci S-adenozylometioniny.

W farmakologii jest stosowana w tachyarytmiach czyli w zaburzeniach rytmu ze zbyt szybką pracą serca. W efekcie jej podania dochodzi do rozszerzenia naczyń, co jest efektem pożądanym. Niestety może dojść też do bloków przejściowych i innych zaburzeń rytmu.

Wyzwaniem badaczy jest zlokalizowanie działania tylko do mózgu i wykluczenia działań obwodowych.

Źródło: New Scientist

 

Podziel się ze znajomymi

Podziel się opinią